روزمرگی طلبگی

ترم قبل امتحانامو خراب کردم. نمیدونم چرا همه ی مراسما و کار هام افتاده بود زمان امتحاناتم . خودمم عذاب وجدان داشتم ولی به هر حال خوب یا بد گذشت. 

شاید نتونم تا آخر ، واحد های درسی رو برسونم ولی باید یلد بگیرم هر کم و کاستی ، هر اشتباهی یه تاوانی داره و چه خوبه که تاوان برخی چیز هارو تو همین دنیا میدیم.

خداروشکر استاد های خوبی داریم و این باعث دلگرمیم هست.

دو تا مراسم بی نظیر تو حوزمون برگزار شد که واقعا عالی بود

یکی مربوط به وفات حضرت زهرا سلام الله علیها بود که همراه مادرم رفته بودیم . قبل مراسم قرار بود شهر سهند شهید گمنام بیارن بعد از ظهر منم هی دل دل میکردم برم ولی بعد تو دلم گفتم که نمیشه که مادرمو تنها بزارم برم ، تو همین حال و هوا اذان رو دادن و نماز خوندیم به جماعت بعد نماز یه خانومی یه شاخه گل آورد بهم داد گف شهید گمنام دارن میارن حوزه برو بیرون پیشوازش. یه آن خشکم زد واقعا نمیتونستم تکون بخورم تو دلم گفتم:شهید جان قربونت بشم من ، آخه من میخواستم بیام ببینمت، شما اومدین.

بعد هم با شوق فراوون رفتم دیدنش. همه تابوتی سر دوش میدیدن اما من پیکر پاکی که گوشه ای واستاده و داره بهم لبخند میزنه رو دیدم. لحظات بی نظیری بود که تو قلبم ثبت و ضبط شد . 

دومین مراسم برای میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها و روز مادر برگزار شد. یه همسنگر دیرینه رو هم دیدم که به تازگی فرمانده حوزه خسروشهر شده. مراسم خوبی بود همراه مادر و مادرشوهرم شرکت کردیم و به مادر شوهرم به عنوان خواهر شهید کادو دادن که خیلی ذوق کرده بود . چون همیشه فکر میکنه دو تا برادراش که شهید شدن، دیگه مردم خواهراشونو فراموش کردن هی بهم میگف آخه تو اسم منو گفتی اونا کادو دادن منم میگفتم نه مامان من چیزی نگفتم ولی شما رو همه میشناسن خواهر شهیدین. 

به هر حال خوبه که تو اینجور مراسما دل خونواده شهدا رو خوش حال کنیم. 

ترم جدید شروع کلاساش از دیروز بود، نهم بهمن ماه.

بسم الله گفتم و به شهید سلیمانی توسل کردمو وارد حوزه شدم. انشاالله که این ترم پر از برکات باشه برامون.